„Nie ma, jak obcowanie z drugim człowiekiem”
Wyznając te zasadę, z naszymi podopiecznymi pokonujemy wszelkie bariery i pokazujemy, że „niepełnosprawność” jest na wyciągnięcie ręki i że ma takie samo prawo do korzystania z uroków życia. Nasi mieszkańcy wychodzą na spacery, odpoczywają przy tężni solankowej, obcują z przyrodą, bywają w lublinieckich kawiarenkach i restauracjach, uczestniczą w spektaklach teatralnych i porankach kinowych w Miejskim Domu Kultury, biorą udział w warsztatach organizowanych przez Lubitekę czy w ramach programu Streetworkingowego Lubliniec Miasto Dobrych Emocji. I niech to trwa.
